ประมาณการว่า สัตว์ กว่าหนึ่งพันล้านตัวถูกฆ่าตายจากไฟป่าในฤดูร้อนปี 2562-2563 ของออสเตรเลีย ทำให้นานาชาติให้ความสนใจกับชะตากรรมของสัตว์ป่าระหว่างเกิดไฟป่า การคาดคะเนนี้สันนิษฐานว่าสัตว์ทุกตัวในเส้นทางของไฟถูกฆ่าตายโดยเปลวเพลิง หรือเป็นผลพวงในทันทีทันใดเนื่องจากการบาดเจ็บ การปล้นสะดม ภาวะขาดน้ำหรือความอดอยาก อย่างไรก็ตามงานวิจัย ใหม่ของเรา ซึ่งตีพิมพ์ในวันนี้ในวารสาร Global Change Biology ระบุว่า โดยเฉลี่ยแล้ว สัตว์ส่วนใหญ่ (มากกว่า 90%) รอดชีวิตจาก
การลุกไหม้โดยทั่วไปในทันที แต่มีการศึกษาเพียงเล็กน้อยที่มีค่าเกี่ยว
กับการอยู่รอดของสัตว์จากเหตุไฟไหม้ครั้งใหญ่ เช่น การศึกษาที่สำรวจในช่วงฤดูร้อนสีดำของออสเตรเลีย เราต้องการข้อมูลอย่างเร่งด่วนเกี่ยวกับวิธีที่สัตว์ต่างๆ รับมือกับไฟป่า เนื่องจากคาดว่าจะเพิ่มขึ้นในโลกที่ร้อนขึ้นเราจะรู้ได้อย่างไรว่าสัตว์จำนวนมากถูกไฟคลอกตาย?
นักวิจัยรู้ชะตากรรมของสัตว์ป่าที่ถูกไฟได้อย่างไร? วิธีที่น่าเชื่อถือที่สุดคือการติดตามสัตว์ที่สวมปลอกคอวิทยุหรือ GPS
เมื่อไฟผ่านภูมิประเทศ สัตว์ต่างๆ ที่ขวางทางไม่สามารถหนีหรือหาที่กำบังได้ มักจะตายจากเปลวเพลิง ความร้อนที่แผดเผา หรือควัน ด้วยการติดตามบุคคลเหล่านี้รวมถึงผู้ที่รอดชีวิต เราสามารถคำนวณสัดส่วนของสัตว์ที่มีชีวิตและตายระหว่างเกิดไฟไหม้ได้
เราได้ทบทวนการศึกษาทั้งหมดที่ติดตามการอยู่รอดของสัตว์ระหว่างเกิดไฟไหม้จากทั่วโลกอย่างเป็นระบบ การศึกษา 31 รายการที่เราพบส่วนใหญ่มาจากออสเตรเลียและอเมริกาเหนือ ไฟป่ารวมถึงการวางแผนการเผา เช่นเดียวกับการศึกษาฉวยโอกาสที่ไฟป่าที่ไม่คาดคิดผ่านโปรแกรมติดตามสัตว์ที่มีอยู่
การศึกษาส่วนใหญ่ติดตามสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและสัตว์เลื้อยคลาน แม้ว่าบางส่วนจะรวมถึงนกและสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ สัตว์ที่ศึกษามีตั้งแต่นกกระจิบหลังแดงตัวจิ๋วที่หนักเพียง 8 กรัม ไปจนถึงช้างป่าแอฟริกา สัตว์มีกระดูกสันหลังบนบกที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่หนักถึง 4.4 ตัน
แล้วเราพบอะไร? การค้นพบที่น่าทึ่งที่สุดคือเกือบสองในสามของการศึกษา (65%) ไม่พบการตายของสัตว์ที่มีสาเหตุโดยตรงจากไฟไหม้ ปรากฎว่าสัตว์สามารถหลีกเลี่ยงไฟที่กำลังจะมาถึงได้ ดีอย่างน่าประหลาดใจ สัตว์บางชนิดอาจพัฒนาเทคนิคเหล่านี้เมื่อเวลาผ่านไป ตัวอย่างเช่น พอสซัมหางพู่กันบนภูเขา ทุก ตัวที่ติดตามผ่านเหตุการณ์ไฟไหม้
Black Saturday ที่รุนแรงในปี 2009 ของรัฐวิกตอเรียรอดชีวิตมาได้
สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่าการศึกษา 31 ชิ้นมักติดตามสัตว์เพียงไม่กี่ตัว (ครึ่งหนึ่งติดตามน้อยกว่า 10 ตัว) โดยมีอัตราการตายที่หลากหลาย ตัวอย่างเช่น ในการศึกษาหนึ่ง มากถึง 40% ของงูหางกระดิ่งถูกฆ่าตาย อย่างไรก็ตาม การศึกษานี้ติดตามงูเพียง 5 ตัว โดย 2 ตัวเสียชีวิตในกองเพลิง
เมื่อเรารวบรวมการศึกษา เราพบสิ่งที่น่าสนใจ โดยเฉลี่ยแล้ว ไฟได้คร่าชีวิตสัตว์ที่ถูกติดตามไปเพียง 3% ตัวเลขนี้เพิ่มขึ้นเป็น 7% สำหรับการศึกษาที่ติดตามการอยู่รอดของสัตว์ผ่านไฟที่มีความรุนแรงสูง
ไฟแต่ละชนิดไม่เหมือนกัน สัตว์บางชนิดรอดจากไฟชนิดหนึ่งได้ดี แต่ก็ต้องยอมจำนนต่อไฟชนิดอื่น พากิ้งก่าคอยาวซึ่งปกติจะหลบอยู่ในร่มไม้ระหว่างเกิดไฟไหม้ทางตอนเหนือของออสเตรเลีย เมื่อพวกเขาใช้กลยุทธ์นี้ในช่วงที่เกิดไฟไหม้ในฤดูหนาวและต้นฤดูแล้ง กิ้งก่าที่ติดตามทั้งหมดรอดชีวิตมาได้
เมื่อเกิดไฟไหม้รุนแรงขึ้นในฤดูแล้ง กิ้งก่าหนึ่งในสี่ตัวถูกฆ่าตาย หลายคนที่ยังคงอยู่ถูกฆ่าโดยเปลวไฟที่แผดเผาท้องฟ้า ผู้ที่ฉลาดพอที่จะหลบอยู่ในกองปลวกก็รอดไปได้
เมื่อคุณอ่านพาดหัวข่าวเกี่ยวกับจำนวนสัตว์ที่เสียชีวิตในกองเพลิง คุณอาจจะสิ้นหวังได้ง่ายๆ
นั่นเป็นเหตุผลที่เราเชื่อว่าการวิจัยของเราเป็นข่าวดี ทำไม เพราะนั่นหมายความว่าอาจมีหน้าต่างแห่งโอกาสที่แคบหลังจากเกิดไฟไหม้ที่จะทำให้เกิดผลกระทบที่แท้จริง โดยการช่วยให้สัตว์มีชีวิตรอดจากช่วงเวลาที่ท้าทายหลังเกิดไฟไหม้
คุณอาจจำเรื่องราวของเฮลิคอปเตอร์ที่ทิ้งมันเทศและแครอทให้กับวอลลาบีหินที่หิวโหยทันทีหลังจากเกิดไฟไหม้ในฤดูร้อน
การวิจัยของเราแนะนำว่านี่คือเวลาที่เหมาะสมในการดำเนินการเพื่อช่วยเหลือสัตว์ป่าให้ได้มากที่สุด
นั่นเป็นเพราะภูมิทัศน์หลังไฟไหม้เป็นสิ่งที่ท้าทายอย่างยิ่งสำหรับสัตว์ป่าที่ยังมีชีวิตรอด หลายเดือนต่อมา บ้านกลายเป็นศัตรูกับสัตว์
มันยากมากที่จะหาที่พักพิง อาหารและน้ำก็ขาดแคลนเช่นกัน ผู้ล่าเดินเตร่มองหาการเลือกที่ง่าย
แล้วจะทำอะไรได้บ้าง? ความพยายามในการลดอันตรายเหล่านี้เป็นกุญแจสำคัญ เช่น การให้อาหารเสริมและน้ำ และแม้แต่การลดตัวเลือกที่พักพิงชั่วคราว การควบคุมสุนัขจิ้งจอกและแมวอาจช่วยได้เช่นกัน
เมื่อนำมารวมกัน แพ็คเกจนี้สามารถช่วยรักษาสิ่งมีชีวิตที่ถูกคุกคามหลังจากไฟป่า แม้กระทั่งจากไฟขนาดใหญ่ที่มีความรุนแรงสูง แต่การแทรกแซงเหล่านี้จำเป็นต้องได้รับการติดตามเพื่อประเมินประสิทธิผล
เว็บแท้ / ดัมมี่ออนไลน์
